نفسم را از رود سپید و آسمان خزر و خلیج همیشگی فارس میگیرم
من نگاهم از تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی نور میگیرد
من عشقم را در کوه گواتر در سرخس و خرمشهر به زبان مادری فریاد خواهم زد
فریاد خواهم زد
تفنگم در دست سرودم بر لب
همه ی ایران را میبوسم
من خورشید هزار پاره ی عشق را بر خاک وطن می آویزم
من خورشید هزار پاره ی عشق را بر خاک وطن می آویزم
ای وارثان پاکی من آخرین نگاهم
بر آسمان آبی این خاک و خلیج همیشگی فارس
فارس فارس خواهد بود